Tien dagen na Hemelvaart vieren we Pinksteren. We sluiten de Paastijd af, die vijftig dagen heeft geduurd. We vieren de uitstorting van de Heilige Geest over Maria en de leerlingen… én over ons!
De Heilige Geest is de Trooster en Helper die Jezus ons beloofd heeft. Hij is de Liefde tussen de Vader en de Zoon.
“Gij zult kracht ontvangen van de heilige Geest die over u komt, om mijn getuigen te zijn in Jeruzalem, in geheel Judea en Samaria en tot het uiteinde der aarde.” Na deze woorden werd Hij ten aanschouwen van hen omhooggeheven en een wolk onttrok Hem aan hun ogen. (Hand 1:8-9)
Veertig dagen na Zijn verrijzenis uit de dood werd Jezus omhooggeheven naar de hemel. Daar zit Hij aan de rechterhand van God de Vader. Met Hemelvaart naderen we de laatste dagen van de Paastijd. We gaan ons voorbereiden op de komst van de Heilige Geest met Pinksteren.
Met Pasen viert de Kerk de Verrijzenis van onze Heer Jezus Christus. We doen dat in de Paaswake, en in de Heilige Mis op Paasmorgen. En daarna nog vijftig dagen lang, tot aan Pinksteren, want zo lang vieren we dat het Pasen is!
De Verrijzenis van Jezus is de kern van ons christelijk geloof. Hij is opgestaan uit de dood, Hij leeft! Bisschop Lode Aerts vertelt je in de video hieronder wat dat voor ons betekent. In de Paaswake ontsteken we in het duister van de nacht de Paaskaars en geven we Zijn licht aan elkaar door.
In de Paasnacht worden ook de volwassenen gedoopt, en de christenen die toetreden tot de Kerk ontvangen in deze nacht het sacrament van het vormsel.
Gelovigen branden kaarsjes in de Heilig Grafkerk in Jeruzalem. Foto: Dave Herring – Unsplash.com
Stille Zaterdag of Paaszaterdag is een beetje een ‘vergeten’ dag, zo tussen het lijden van de Goede Vrijdag en de paasvreugde om de Verrijzenis. Het is de dag waarop we waken bij het graf van de Heer.
Jezus was waarlijk God én waarlijk mens. Hij is echt doodgegaan. Op Stille Zaterdag gedenkt de Kerk Zijn lijden en sterven, en Zijn afdaling in de hel.
Op Goede Vrijdag gedenkt de Kerk het lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus, en vereren we het Kruis. Als we kijken naar het Kruis, gedenken we ook het immense lijden in onze wereld. Jezus nam al ons lijden op zich. Bovendien is Goede Vrijdag een dag van vasten, net als Aswoensdag.
Jezus werd onschuldig veroordeeld. Hij werd bespot, uitgescholden, bespuwd en geslagen. Hij werd met doornen gekroond en gegeseld. Daarna droeg Hij zelf Zijn kruis naar Golgotha, waar Hij gekruisigd werd.
Vanaf het middaguur werd het donker, ‘doordat de zon geen licht meer gaf’, zegt de Evangelist Lucas. Om drie uur ‘s middags riep Hij: ‘Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest!’(Luc 23:44) Toen stierf Hij.
Met de avondmis op Witte Donderdag begint het Heilig Triduüm.
Op deze dag gedenkt de Kerk drie dingen: – ‘Dit is Mijn Lichaam’: de instelling van de Eucharistie. – ‘Blijft dit doen om Mij te gedenken’: de instelling van het priesterschap. – ‘Gij moet elkaar liefhebben zoals Ik u heb liefgehad’: het gebod van de naastenliefde.
Witte Donderdag is de dag van het Laatste Avondmaal, Jezus die de voeten van Zijn leerlingen wast, en het verraad van Judas. Na de feestelijke intocht in Jeruzalem die we op Palmzondag gedachten, gaat het nu echt gebeuren: Jezus’ uur is gekomen.
Op Palmzondag gedenkt de Kerk de intocht van de Heer in Jeruzalem, maar ook Zijn lijden en sterven. Officieel heet deze zondag dan ook ‘Palm- en Passiezondag’. Want al heel snel veranderde de juichkreet ‘Hosanna!’ op Goede Vrijdag in ‘Kruisig Hem!’
Als een koning trekt Jezus Jeruzalem binnen. Maar toch is er iets anders aan Hem: Hij zit op een ezeltje, niet op een mooi paard. En Hij draagt geen kroon en geen koningsmantel. Jezus is gekomen om te dienen, niet om gediend te worden. Op het hoogfeest van Christus Koning, de laatste zondag van het kerkelijk jaar, hebben we dat ook gehoord in het Evangelie.