Abdij Koningsoord ligt in een stille oase tussen wegen, een spoorlijn, sportvelden en andere menselijke activiteit. Het is een grote uitdaging om de rust te behoeden en tegelijk de abdij te laten bestaan. In dat spanningsveld ontstond natuurbegraafplaats Koningsakker, die in de zomer van 2019 officieel werd geopend.
De Heer ziet het niet als gering,
het sterven van Zijn getrouwen.
– Psalm 92 –
Het idee ontstond vanuit de wens om de abdij goed te beschermen. De zusters vertrokken in 2009 uit Berkel-Enschot vanwege de oprukkende drukte van de stad. ‘Dat wilden we ons niet opnieuw laten gebeuren’, zegt abdis zr. Pascale, die projectleidster van Koningsakker was.
Natuur
Dus toen enkele maïsvelden en weilanden ten westen van de abdij te koop kwamen, hapten de zusters toe. Ze wilden er natuur van maken. Zo ontstond een boeiend proces. Op de eerste plaats omdat aankoop en aanleg natuurlijk een hoop geld kostten. En dat riep de vraag op: kan onze grond ook iets opleveren zonder de natuur te schaden?
“De levende God neemt de dood in zich op en transformeert die. Daar draait ons leven om.”
Open land
De zeventien hectare die nu Koningsakker heet is grotendeels open land, omsloten door bos. Dat maakte het bij uitstek geschikt als natuurbegraafplaats, een sterk groeiend fenomeen in Nederland. Maar dat idee zorgde voor juridische én principiële vragen. Past het in het bestemmingsplan? Onder welke voorwaarden? En, minstens zo belangrijk: past het bij de abdijgemeenschap?
Getuigen
Stilte is belangrijk voor de zusters, maar een goed gesprek ook. Al sinds de keuze voor de nieuwe abdij is de communiteit gewend om grote vragen samen te bespreken, aandachtig en met tijd. ‘De slotsom was dat we met deze natuurbegraafplaats op een discrete manier kunnen getuigen van ons geloof’, zegt zr. Pascale. ‘Dagelijks bidden wij voor levenden én doden. De levende God neemt de dood in zich op en transformeert die. Daar draait ons leven om.’