25 Maart. Aankondiging van de Heer – Maria Boodschap.

De aankondiging (Fra Angelico ca 1450)

DE BLIJDE BOODSCHAP

Aartsengel, uitgezonden als gezant van de hemel, om Gods moeder de vreugd te verkonden, roerloos stond hij, verstard van ontzag, toen hij U in uw menswording zag, Christus Heer, zodra zijn bovenaardse stem hier klank en weerklank had gevonden:

Verheug u, uit wie de vreugd zal verschijnen.
Verheug u, door wie de vloek zal verdwijnen.
Verheug u, verheffing van de gevallen Adam.
Verheug u, vertroosting voor de tranen van Eva.
Verheug u, hoogte, onbereikbaar voor de mensengeest.
Verheug u, diepte, onpeilbaar voor het engelenoog.
Verheug u, want de troon van de Koning zijt gij.
Verheug u, want de drager van het heelal draagt gij.
Verheug u, ster die de zon uitstraalt.
Verheug u, schoot waarin God neerdaalt.
Verheug u; door u wordt de schepping vernieuwd.
Verheug u; door u wordt de Schepper een kind.
Verheug u, bruid, altijd maagd.
Wij, o moeder des Heren, die uw Zoon, God, bezingen, wij willen als zijn tempel u eren. Die het al in zijn handpalm omsloot, sloot zich op, als uw kind, in uw schoot, God de Heer. Hij heiligde en verheerlijkte u, en kwam ons `t lied der vreugde leren. Halleluja!

Uit de Akathisos – hymne, vert.: Zr Oda Swagemakers o.s.b

20 Maart. Sint Jozef.

Toen ik onlangs van een vriend de partituur ‘Choral cistercien’ van Jehan Alain kreeg toegestuurd, heb ik het meteen op Spotify beluisterd. Het opschrift wekte mijn nieuwsgierigheid naar zowel de muziek als naar de componist: je hoort immers niet elke dag praten over een ‘Choral cistercien’! Groot was mijn verwondering toen ik in de playlist ook een ‘Messe pour St Joseph’ zag staan! Ik dacht: die ga ik morgen beluisteren. Maar hoe ik de volgende dag ook zocht, ik kon hem niet meer vinden. Ondertussen was het mijmeren al begonnen…

Wat zou Sint Jozef ervan gevonden hebben dat er een muziekstuk of zelfs een hele Mis aan hem opgedragen is? Dat was het eerste dat ik me afvroeg, en ik zag het al voor me: hoe hij vanuit zijn werkplaats opkijkt, zijn schouders ophaalt en met zijn hoofd en handen meewarig de gedachte aan een compositie wegwuift. Muziek? Voor mij? Ik ben maar een eenvoudige mens, een timmerman, laat mij maar in stilte verder werken en zorgen dat er brood op de plank komt in plaats van mijn tijd te verliezen met dagdromen. En hij ging terug aan het werk.

Toen er vanuit het niets muziek weerklonk, keek Jozef verwonderd op. Orgelspel uit een heel ander tijdperk, dat klinkt op zijn zachtst gezegd apart, bijzonder. Maar luisteren, dat kon hij wel. Hij legde zijn gereedschap neer, ging zitten en luisterde diep.

Terwijl hij daar zo zat, dacht hij terug aan die dag waarop hij vernomen had dat zijn verloofde zwanger was, maar niet van hem. Die dag waarop hij de grond onder zijn voeten voelde wegzakken. Maria, zijn verloofde, van wie hij zoveel hield, was zwanger. Omdat hij haar niet in opspraak wilde brengen, was de gedachte in hem opgekomen om in stilte van haar te scheiden (cf. Mt 1,19). En terwijl hij dit nog aan het overwegen was, was hij in slaap gesukkeld. En toen, die nacht, was hem in een droom een engel van de Heer verschenen. En hij wist nog precies wat de engel hem gezegd had: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang uw vrouw Maria bij u te nemen, want wat bij haar tot leven is gewekt, is van de heilige Geest. Ze zal een zoon krijgen en u moet Hem de naam Jezus geven, want Hij is degene die zijn volk zal redden uit hun zonden’ (Mt 1,20b-21).

Hij had die woorden niet alleen gehoord, nee, hij had ze diep beluisterd. In de nachtelijke stilte had hij de klank van deze woorden in hem laten weerklinken, de echtheid ervan geproefd, en toen hij uit zijn slaap ontwaakt was, had hij gedaan zoals de engel van de Heer hem bevolen had. Hij had Maria bij zich in huis genomen, en toen het kind eenmaal geboren was, had hij het de naam Jezus gegeven (cf. Mt. 1,24-25).

Eén woord, misschien het enige woord waarvan we zeker weten dat hij het uitgesproken heeft, is voldoende geweest om aan de wereld de toekomst en de diepe werkelijkheid van de zoon van zijn verloofde aan te kondigen: Jezus. Met dat ene woord heeft hij zich bovendien in de rij van voorlopers en profeten geplaatst.
Ondertussen was de stilte teruggekeerd en ging hij over tot de orde van de dag.

De figuur van Jozef maakt me stil en nodigt me uit om diep te luisteren: in mezelf, om me heen. Hoor ik wat er te horen valt in het dagelijkse leven, hoor ik de stilte als grondtoon van het leven en hoor ik de muziek in elk gesproken woord? Hoor ik de boodschap van de engel die misschien ook nu tot mij spreekt?

Wie in deze context benieuwd is naar een Franse orgelcompositie uit de twintigste eeuw, geef ik graag deze luistertip mee: Olivier Messiaen, La nativité du Seigneur en dan met name het deel Les anges – De engelen: https://www.youtube.com/watch?v=cwTetA2fIMQ.

26 Januari. Hoogfeest van de Stichters van Cîteaux.

Een nieuw begin; een wonder Gods…

Wat bezielde de monniken om uit Molesmes te vertrekken,  wie waren zij en waarom  trokken zij weg  bij hun medebroeders. Een antwoord: Terug naar de bron, waar helder water ontsprong…

Christus die door de wereld gaat
verheft zijn stem niet op de straat,
Hij spreekt ons hart aan, heden,
en wenkt ons met zich mede.

Op 21 maart 1098 verlaten 21 monniken met Robertus de abdij van Molesmes en trekken naar een eenzame plaats, gelegen in Cîteaux. Zij stichten er het ‘Novum Monasterium’, het nieuwe klooster. Robertus is op dat ogenblik 70 jaar: de innerlijke zoektocht die bij zoveel van zijn tijdgenoten leeft en vooral bij de jongere generaties, beleeft hij zelf, samen met zijn medebroeders.                                                

Robertus, door Gods Geest geleid,
trok uit, op zoek naar eenzaamheid.
Hij werd de leider van Gods werk,
de herder van een nieuwe kerk.

De Regel droeg hij in zich om 
als weg naar een vergeten bron,
De eerste stap, door hem gezet,
was : dorst naar God en het gebed.
(hymne: Nachtwake en 2de Vespers)

Na één jaar wordt Robertus verplicht om naar Molesmes terug te keren. De monniken kiezen Albericus tot nieuwe abt van Cîteaux.

Een tweede ceder rees omhoog.
t Was Albericus, die zich boog
toen de gemeente hem verhief:
hij had zijn broeders waarlijk lief.
(Nachtwake en 2de Vespers)

In 1108 kiezen de monniken Stefanus tot nieuwe abt. De versterking van de communiteit wordt zijn grote opdracht.                                                                                        

Door Stefanus en zijn beleid
werd soberheid tot levensstijl,
zijn wijze wet, zijn testament,
voltooiing van het fundament.
(Nachtwake en 2de Vespers)

De cisterciënzers keerden terug naar de basisregel van Sint-Benedictus ora et labora (bid en werk). Die wilden zij in alle zuiverheid beleven.                       

Lees verder

Synode: Continentale fase. Vragenlijst.

Het Synodaal proces bevindt zich in de tweede fase, de continentale fase. In deze tweede fase vindt er in de Kerk overleg plaats per continent. Het gesprek van de Europese bisschoppen is in Praag, in februari 2023. Ter voorbereiding is een vragenlijst opgesteld die iedereen, individueel of liever in een groep, kan beantwoorden. Aan de hand van alle antwoorden stellen de organisatoren een document op voor de Nederlandse delegatie in Praag.

Iedereen wordt uitgenodigd de vragenlijst te beantwoorden. Via de volgende link komt u bij de vragenlijst. https://www.knr.nl/. Daar is ook meer achtergrondinformatie te vinden over de synode.

GEBED VOOR DE SYNODE
Wij staan voor U, Heilige Geest,
terwijl wij bijeenkomen in uw naam.
U alleen hebben wij om ons te geleiden,
maak dat U thuis bent in ons hart;
leer ons de weg die wij moeten volgen
en hoe wij deze moeten gaan.
Wij zijn zwakke mensen en zondaars;
laat niet toe dat wij de wanorde bevorderen.
Laat onwetendheid ons niet op de verkeerde weg brengen,
noch partijdigheid ons handelen beïnvloeden.
Maak dat wij in U onze eenheid vinden,
opdat wij samen kunnen gaan naar het eeuwige leven
en ons niet verwijderen van de weg van de waarheid
en van wat juist is.
Dat alles vragen wij U,
die overal en in iedere tijd werkzaam bent,
in de gemeenschap van de Vader en de Zoon,
in de eeuwen der eeuwen.
Amen.

Hoor je mij?


De KNR (Konferentie Nederlandse Religieuzen) heeft een actuele roepingenpagina: Hoor je mij? Verschillende gemeenschappen van zusters presenteren zich op deze pagina. Ook wij zijn er te vinden.

Soms kun je het gevoel hebben dat het allemaal anders moet of dat je iets anders zou willen met je leven. Omdat bij alles wat je doet de vraag in je blijft klinken: is dit het nou ? Iets in je blijft onvervuld. Er blijft iets knagen. Ergens weet je wel dat het met je geloof te maken heeft. Maar je vraagt je af wat God van je wil. Kan het zijn dat God jou roept om een religieus leven te leiden ? En stel nou dat dat zo is, wil je dat dan ook ? Kun je het ? Wat is er eigenlijk voor nodig om zuster te worden ?

Lees verder