Cisterciënzer monastieke gemeenschap
Dagelijks spreek ik uw lof –
zeven malen.
– Psalm 119 –
Bid het getijdengebed met ons mee, thuis of onderweg. Op het moment van aanvang van het gebed verschijnt automatisch een speler. U hoeft hier niets voor te doen.Read more Getijden meebidden
Wijs Gij mij de weg die ik gaan moet,
mijn leven geef ik in Uw hand.
– Psalm 143 –
Elke twee weken worden alle 150 psalmen gezongen. Het hele scala aan menselijke gevoelens komt langs. ‘Alles wat in de psalmen verwoord wordt, gebeurt ook aan ons.’Read more 'Zingen als uit éen mond'
Laat uw volk,
laat het huis van uw vader
– psalm 45 –
Monastiek leven heeft een eeuwenoude traditie. Onze bronnen beginnen in de derde eeuw bij de Heilige Antonius Abt, die zich terugtrok in de Egyptische woestijn om als kluizenaar voor God alleen te leven.Read more De woestijn in
Théotokos: de God-barende. Deze titel ontving de Heilige Maria op het Concilie van Éfese in 431. Maria is werkelijk de Moeder van God. Hiermee werd bovendien benadrukt dat Jezus Christus waarlijk God, maar tegelijkertijd ook waarlijk mens is. Er werd in die tijd namelijk hevig over de twee naturen van Jezus gediscussieerd.
Lees verder
‘Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David. En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.’ Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheerlijkten God met de woorden: ‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.’
– Lucas 2:11-14 –
Kerstmis gaat al een klein beetje beginnen: in de Eerste Vespers van Kerstmis horen we de plechtige aankondiging van het grote mysterie dat we gaan vieren: God die zó naar ons verlangt, dat Hij mens is geworden in Jezus Christus:
In het begin, voordat de tijd was verdeeld in jaren, maanden en dagen, sprak God de Heer vanuit zijn ondoorgrondelijkheid: ‘Er moet licht zijn’. En de kracht van Gods verlangen gaf gestalte aan zijn woord en uit de aarde werd de mens geboren.
Lees verder
Een stille nacht zal het zijn, de kerstnacht van 2020. De kerken die altijd zo warm verlicht zijn en vol met mensen, blijven donker en leeg. Wat vanzelfsprekend is, valt weg in deze corona-tijd. We worden teruggeworpen op onszelf; we zijn naakt, in zekere zin: teruggebracht tot de essentie.
Een vorige keer schreef ik over thuisblijven, en wat dat met je kan doen: wie ben ik zonder sociale contacten, mijn werk, sport, activiteiten? Dezelfde vraag kun je je ook nu stellen: wat is Kerst voor mij zonder Nachtmis en zonder alle tradities en gebruiken die er gewoonlijk mee gepaard gaan?
Lees verder
Deze woorden van de profeet Jesaja (Jesaja 40) kwamen spontaan in me op toen ik hoorde van nieuwe, strengere corona-maatregelen. Want wat moet je zeggen tegen al die mensen die lijden onder de gevolgen van het virus, en moedeloos raken. Tegen al die mensen die de situatie beu zijn en hun leven terugwillen. Tegen alle mensen die door het virus ziek zijn geworden of een dierbare hebben verloren.
Lees verder
Een actief gebedsleven helpt je om te groeien in een persoonlijke en diepe relatie met Jezus. Gebed is spreken met Jezus, naar Hem luisteren, Hem beschouwen, met Hem spreken zoals je met een vriend of vriendin spreekt. Gebed is de weg naar het hart van de Vader en het zal je leven veranderen. Dat zegt paus Franciscus in een video over zijn gebedsintentie voor de maand december.
Lees verder en bekijk de video
Om maar meteen een misverstand op te helderen: op dit hoogfeest gedenken we níet dat Maria moeder is geworden en toch maagd is gebleven. De Kerk viert de onbevlekte ontvangenis van de Heilige Maagd precies negen maanden vóór haar geboorte, die volgens de traditie op 8 september heeft plaatsgevonden. Het gaat er namelijk om dat Maria al vanaf de conceptie (de ‘ontvangenis’) zonder zonde was, en dus ook vrij van de erfzonde. Want God had haar uitverkoren om de moeder te worden van zijn Zoon. Paus Pius IX kondigde dit dogma af in 1854.
Lees verder
In deze sinterklaastijd moet ik denken aan wat Jezus zegt tegen de leerlingen (en dus ook tegen ons):
‘Als je barmhartig bent, laat dan je linkerhand niet weten wat je rechter doet, opdat je barmhartigheid in het verborgene gebeurt; en je Vader, die in het verborgene ziet, zal het je lonen.’ (Matteüs 6:3-4).
Op 5 december geven we elkaar presentjes, liefst met een mooi gedicht erbij. De cadeaus zijn steeds groter en kostbaarder geworden, het feest steeds commerciëler. En er is veel discussie over de aard van het sinterklaasfeest. Maar waar gaat het nou eigenlijk echt om?
Lees verder
Goed, nu dan het beloofde stukje over thuisblijven in corona-tijd. De vorige keer hebben we gezegd dat ergens thuis zijn te maken heeft met jezelf kunnen zijn. Hou die gedachte even vast, ik kom erop terug. Voor wie zich door de verscherpte maatregelen gedwongen ziet om thuis te blijven kan het een hele opgave zijn. Je wereld is plotseling een stuk kleiner geworden. En voor wie alleen woont, misschien ook wel een stuk eenzamer.
Wat nu? Het kan nog wel een tijd duren voordat we weer zoals voorheen zonder beperkingen bij elkaar op bezoek kunnen gaan. Zoveel tijd alleen doorbrengen kan een hele confrontatie zijn met jezelf: wie ben ik buiten de context van mijn werk, sport, vrienden, familie? Wie ben ik voor God?
Lees verder
De laatste zondag van het kerkelijk jaar vieren we het hoogfeest van Christus Koning. De zondag erna begint de Advent. Voluit heet dit feest ‘Christus Koning van het Heelal’: niet alleen is Jezus Christus Koning van de hemel, Hij is Koning van álles wat bestaat, het zichtbare en het onzichtbare. Het feest is in 1925 ingesteld door Paus Pius XI, in de periode tussen twee wereldoorlogen in. De paus wilde juist in die periode van oorlog en onrust benadrukken dat er een grotere Koning is dan de menselijke machthebbers: Jezus Christus, die gekomen is om te dienen, niet om gediend te worden. Wat betekent dat voor ons?
Lees verder