De abdij

De abdij Onze Lieve Vrouw van Koningsoord is in 1937 gesticht in het Brabantse Berkel-Enschot, vanuit de Belgische trappistinnenabdij Notre Dame de la Paix in Chimay, na jaren van voorbereiding. Het klooster werd  gebouwd door de monniken van abdij Koningshoeven.

De Tweede Wereldoorlog heeft een grote impact gehad doordat drie zusters joodse ouders hadden. Twee van hen, zuster Hedwige en zuster Theresia, zijn samen met hun broers die in abdij Koningshoeven te Tilburg ingetreden waren, door de Duitsers opgepakt en in het vernietigingskamp Auschwitz omgebracht. De derde zus, zuster Veronica, was te ziek en is tijdens de oorlog aan tuberculose overleden.

Stichtingen

Na de oorlog traden er veel jonge vrouwen in. Hierdoor kon Koningsoord in 1954 Abtei Maria Frieden stichten in de Eifel (Duitsland), en werd een jaar later een tiental zusters naar Maria Altbronn in de Elzas (Frankrijk) gezonden, om die abdij nieuw leven in te blazen. Tien jaar later, in 1964, was er opnieuw ruimte voor een stichting, ditmaal in Butende in Oeganda: Our Lady of Praise Abbey.

Abdij Koningsoord anno nu

In de loop van 1995 werd bekend dat de gemeente Tilburg ging uitbreiden op de gronden van de abdij. Hierdoor moesten de zusters op zoek naar een nieuwe plek.
Na jaren van zoeken kwam het landgoed Johannahoeve van de Missionarissen van Mill Hill in Oosterbeek in beeld. Hier werd in 2008 begonnen met de bouw van het nieuwe klooster, waar de zusters op 8 mei 2009 naartoe verhuisden. En daar wonen en leven ze tot op de dag van vandaag.

Licht en schoonheid

Een nieuwe abdij bouwen in deze tijd is een uitdaging. De gemeenschap vond dat er veel licht moest zijn in huis, direct contact met de natuur door grote ramen, eenvoud uitstralen en soberheid en tegelijkertijd getuigen van schoonheid.

Over de kerk is in de communiteit veel van gedachten gewisseld, want de kerk is het hart van de abdij. De lichtval van zonsopgang tot zonsondergang om de uren van de dag te accentueren, kleur en sobere vormen, de vloer kreeg de kleur van de aarde, de rangschikking van het meubilair zo dat de vierende gemeenschap, zusters en gasten een eenheid vormen. Ook werd er nagedacht over duurzaamheid. Zo werden natuurlijke materialen (keramische vloertegels, houten deuren en kozijnen) gebruikt, kwam er een warmtepomp, er is vloerverwarming, een helofytenveld voor de waterzuivering, en recent ook zonnepanelen.

Een lamp voor mijn voet is uw Woord,
een schijnend licht op mijn pad.

Psalm 119

Wil je onze nieuwsbrief ontvangen?

Ik geef mij op voor de volgende nieuwsbrief:(Vereist)
Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA. Het Google Privacybeleid en de Google Servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Volg ons!